10 ερωτήσεις στο μυαλό μας μαμάς που έχει πρωτάκι!

by - Σάββατο, Αυγούστου 26, 2017


Οι μαμάδες των παιδιών που θα πάνε Α' δημοτικού έχουν αγωνία, μεγάλη αγωνία! Και στο μυαλό τους έχουν αμέτρητες ερωτήσεις... Αχ αυτή η ρημάδα η Α' δημοτικού... 

Οκ, το ξέρω ότι εκατομμύρια παιδιά έχουνε πάει! Ναι, αλλά δεν έχουν πάει τα δικά μου παιδιά!!!
Σε όποιον το έλεγα μέσα στο καλοκαίρι ότι τα παιδιά μου θα πάνε Α' δημοτικού, η απάντηση ήταν πάντα ίδια και απαράλλαχτη και μου πάντα έκοβε τα πόδια! ΩΧ, ωχ, ωωωχ... Μπορεί και να το άκουσα πάνω από 100 φορές, σε όλους τους τόνους που μπορεί να βγάλει η ανθρώπινη φωνή!

back-to-school

Πότε δεν πίστευα ότι ένα τόσο δα επιφώνημα ήταν ικανό να μου φέρει τέτοιο συναισθηματικό φόρτο! Και γιατί βρε παιδιά τέτοιο Ωχ;  Δηλαδή αυτή η κυρία Α' δημοτικού είναι τόσο φοβερή και τρομερή; Και αν αγχώθηκα εγώ τόσο πολύ, τα μικρά μου τα παιδάκια, που είναι και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, τι πρέπει να πάθουν; (Τα οποία μεταξύ μας κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου και δεν ξέρουν τι τα περιμένει)

Α' δημοτικού λοιπόν, και στο κεφάλι της μαμάς με δύο παρακαλώ πρωτάκια, τριγυρνούν γύρω στις 1.000.000 σκέψεις! Φαντάζομαι με νιώθεται! Θα σας πω τις 10 βασικές δικές μου ερωτήσεις με απασχολούν όλο το καλοκαίρι, άλλες σοβαρές, άλλες λιγότερο σοβαρές και άλλες αστείες! ( Εεε, εσείς οι μανούλες που έχετε μεγαλύτερα παιδάκια στο σχολείο, μη γελάσετε με όσα βασανίζουν το ξανθό μου κεφαλάκι και σας παρακαλούμε δώστε και σε μας τα φώτα σας!)




1. Ποια είναι η κατάλληλη τσάντα για να τους πάρω; Με ροδάκια ή χωρίς;
Αχ αυτή η τσάντα! Χρόνια τώρα ονειρεύονται τις μεγάλες τσάντες του δημοτικού με τα ροδάκια! Έλα όμως που είναι θεόβαρες! Βάλε και τα βιβλία μέσα... ασήκωτο το φορτίο! Και αυτά που φαίνονται τόσο μικρά και εύθραυστα! Τι θα κάνω? Προς το παρόν η επιλογή τσάντας μας για φέτος σκεπάζεται από ένα πέπλο μυστηρίου!

2. Στον αγιασμό θα πάμε με την τσάντα ή όχι;
Εννοώ βρε παιδιά χρειάζονται; Παίρνουμε βιβλία από την πρώτη μέρα; Ή τσάμπα θα τις κουβαλήσουμε και θα καταλήξω στην αυλή να είμαι ζωσμένη με 2 τσάντες, και αυτά να κυνηγιούνται γύρω γύρω και να παίζουν;

3. Θα είναι με κάποιον από τους περυσινούς συμμαθητές τους;
Μεγάλο άγχος που είχαμε όλο το καλοκαίρι! Με ποια παιδάκια θα είμαστε... και όσο και αν προσπάθησα να τα προετοιμάσω ότι μπορεί να μην είναι με τους κολλητούς τους στο ίδιο τμήμα, νομίζω πώς την πρώτη μέρα θα έχουμε τελικά κλάματα! (Το δικό μου βασικό άγχος είναι να μην τα χωρίσουν μεταξύ τους, και μόνο όσες είστε διδυμομανούλες με νιώθετε... Εντάξει όμως δεν μασάμε αν γίνει κάτι τέτοιο με βλέπω να φτάνω μέχρι το Υπουργείο, όπως πέρυσι με το φαγητό στο ολοήμερο! Μα πόσο τσαμπουκά έχω μέσα μου βρε παιδί μου;)

4. Θα έχουν δάσκαλο ή δασκάλα;
Χωρίς παρεξήγηση! Θέλω δασκάλα! Μην με ρωτάτε γιατί! Γιατί έτσι! Για 1000 λόγους και ξέρω ότι μπορεί να κάνω λάθος, αλλά στο δικό μου κολλημένο μυαλό πιστεύω πώς θα αισθανόταν καλύτερα τα παιδιά και ίσως πιο άνετα! Μπορείς να αλλάξεις το  μυαλό μιας ξανθιάς; Όχι δεν μπορείς! Άρα δασκάλα δαγκωτό! (Τώρα αν μέσα στη χρονιά κάνω παράπονα και σας πω πως ο δάσκαλος που έχει το άλλο τμήμα είναι σούπερ, σας δίνω το δικαίωμα να με μαστιγώσετε!)



5. Θα αντέξουν στην ώρα τις διδασκαλίας να κάθονται σε ένα θρανίο;
Αυτό μου φαίνεται βουνό και ειδικά για τον Κωνσταντίνο! Τέλειωσε ο καιρός που μπορούσαν να τρέχουν αριστερά και δεξιά στον παιδικό σταθμό ή το νηπιαγωγείο. Τώρα κάθε κατεργάρης στον πάγκο του και να δω τι θα κάνει ο δικός μου που είναι ένας ακάθιστος κατεργάρης! (Την λυπάμαι την έρμη τη δασκάλα!)

6. Τι θα κάνουμε με το θέμα της τουαλέτας;
Από τα πιο βασικά για μένα! Ήμουν που το παιδί που σε όλη την υποχρεωτική εκπαίδευση δεν πάτησε το πόδι του στις τουαλέτες, ούτε μια φορά, λόγω σιχασιάς! Ιδανικά αν με ρωτήσετε θέλω το ίδιο να κάνουν και τα παιδιά μου! Άσε που είναι και τούρκικες οι τουαλέτες και δεν έχουν δει ποτέ στη ζωή τους! Έψαχνα διακαώς όλο το καλοκαίρι να βρω μαγαζί με τούρκικες τουαλέτες για να τους δείξω πως λειτουργούν τίποτα... Νομίζω πώς θα πάθουν το σοκ της ζωής τους.

7. Πότε θα τρώνε το πρωινό τους;
Με απασχολεί πολύ γιατί τα παιδιά μου έχουν ένα κόλλημα! Όταν ξυπνάν δεν θέλουν να φάνε και γενικώς είναι λιγόφαγα! Γάλα πίνουν με το ζόρι! Στο νηπιαγωγείο επειδή είχε συγκεκριμένη ώρα πρωινού ήμουν ήσυχη! Εδώ όμως που θα πρέπει να φάνε στο διάλειμμα; Θα φάνε ή θα έχουν το νου τους στο παιχνίδι; Θα θυμηθούν ότι έχουν στην τσάντα φαγητό ή τσάμπα θα το βάζω; Εντάξει έχω καταναλώσει άπειρες ώρες σε αυτή τη σπαζοκεφαλιά και πολλή φαιά ουσία! Λύση δεν έχω βρει ακόμα αλλά που θα μου πάει!

8. Πώς θα καθιερώσουμε μία ρουτίνα διαβάσματος;
Νομίζω είναι το μεγάλο στοίχημα για φέτος! Μια φίλη μου είπε πώς αν δεν έχεις διαβάσει δίδυμα ταυτόχρονα στη ζωή σου δεν έχεις κάνει τίποτα! Πιο δύσκολο λέει και από όταν τα πήραμε στο σπίτι από την κλινική! Εκεί κάπου μου κόπηκαν τα πόδια! Γιατί εγώ πιο δύσκολο από εκείνες τις πρώτες μέρες μετά την κλινική, δε νομίζω ότι υπάρχει! Και αν υπάρχει δεν θέλω να το ζήσω! Γίνεται; Μπορώ να τα ξαναγράψω στο νηπιαγωγείο που είμασταν μια χαρά;

9. Πόσο πρέπει να τα βοηθήσω στα μαθήματα;
Αχ, βαχ! Πόσο οεο? Πολλά μου είπαν για αυτό το θέμα, διάβασα ακόμα περισσότερα και άκρη δεν έβγαλα! Και να εξηγηθώ! Δεν είναι ότι ΔΕΝ θέλω να τα διαβάσω! Είναι ότι έχω ένα πρότυπο το μυαλό μου και ιδανικά θα ήθελα να ακολουθήσουν αυτό! Θα ήθελα να τους δώσω τις σωστές βάσει,ς ώστε να μπορούν να τα καταφέρουν μόνα τους με το διάβασμα! Να είναι υπεύθυνα! Να βάζουν αυτά τα βιβλία στην τσάντα τους και όχι να τα βρίσκουν όλα έτοιμα! Να είμαι δίπλα τους και να τους βοηθάω τόσο όσο! Βέβαια φέτος είναι μικρά και εννοείται πώς δεν γίνεται να τα κάνουν όλα μόνα τους! Αλλά από την άλλη δεν θέλω να στείλω λάθος μηνύματα και να στηρίζονται σε μένα για τα πάντα! Μπέρδεμα!

10. Πώς θα προσαρμοστούν στο τεράστιο αυτό σχολείο;
Αφού λοιπόν σας διασκέδασα με όλες τις παραπάνω ερωτήσεις πάμε στο βασικό μου φόβο! Γιατί είναι μεγάλο, πολύ μεγάλο το δημοτικό μας! Και έχει 260 παιδιά! Και τα εκτάκια μου φαίνονται πολύ μεγάλα! Και φοβάμαι τα πάντα... και διαβάζω πολλά και επηρεάζομαι ακόμα περισσότερο! Και αυτό το bulling υπάρχει παντού! Και γενικά ήθελα να παρέμεναν λίγο ακόμα σε προστατευμένο περιβάλλον, γιατί είναι ακόμα μόνο 6 χρονών να πάρει! Φοβάμαι, τρέμω αυτό το μεγάλο σχολείο... και όσο και αν τους ενθαρρύνω με χαμόγελο, η ψυχούλα μου το ξέρει, πώς την πρώτη μέρα που θα πάνε στο μεγάλο σχολείο, εγώ θα κλαίω όλη μέρα και θα πεθάνω από την αγωνία μου! 

Αλλά πρέπει να σφίξω τα δόντια! Να φανώ δυνατή και γενναία γιατί είμαι μαμά που έχω όχι ένα αλλά δύο πρωτάκια !!! Πρέπει να τους μεταδώσω όλη την καλή μου θετική ενέργεια! Να τα ενθαρρύνω να αγαπήσουν το σχολείο! Να μη το φοβούνται... να είμαι πάντα δίπλα τους και να κάνω κάθε μέρα την προσευχή και το σταυρό μου όλα να πάνε καλά! Εκεί κάπου έρχεται στο μυαλό μου το γνωστό αγγλικό ποίημα




Τα δικά μου παιδιά θέλω να πετάξουν και να φτάσουν μακρυά! Πιο μακρυά από όσο φαντάζομαι! Και εγώ, η γνήσια Ελληνίδα μάνα, θα επιβληθώ στο dna αιώνων που κουβαλώ και θα τα σπρώξω να πετάξουν!

Καλό ταξίδι σε όλα τα πρωτάκια μας! Μαμάδες περιμένω απαντήσεις στα ερωτήματα!

Until next time,
XXX
Clio

Ζητώ συγνώμη από όλες τις φίλες μου που όταν έστελναν τα δικά τους παιδιά στην Α' δημοτικού, δεν καταλάβαινα τις αγωνίες τους! Τελικά ισχύει πώς ότι κοροϊδεύεις σε αυτή τη ζωή το λούζεσαι!






You May Also Like

13 σχόλια

  1. μα πρέπει να κανω ανάρτηση για να απαντησω σε αυτες τις ''αγωνίες'' σου χαχαχα
    οταν πηγαιναν πρωτη τα δικά μου είχα ανεβασει βιντεάκια με το πώς τα οργανωσα και διάβαζα...μετα τα έσβησα γιατι δεν ήξερα πως θα βρεθούν ξανθιές με διδυμα σε απόγνωση χαχαχα
    να'σαι καλά γέλασα γιατι θυμήθηκα πως κι εγω ειχα τα ιδια άγχη αφου ηταν 2 αγορια που δεν καθονταν πουθενα και ειχα ετοιμασει ολοκληρα κατεβατα απολογιας ,γιατι θεωρουσα πως θα με καλουν καθημερινα στο σχολειο να τα συμμαζευω χαχα....δεν ξερω τι εγινε ,αλλα απο την 1η μερα παλουκωθηκαν στην καρεκλα τους ,ειμασταν υποδειγμα ησυχιας αφου εννοειται πως τους μιλουσα πολύ (μεχρι απειλουσα χαχα) για την συμπεριφορα τους στο Δημοτικο ,το καλοκαιρι πριν πάνε,καλή ωρα όπως εσεις τωρα....
    εμένα στο διαβασμα με βόλεψε το εξής: τα διάβαζα στις 2 πρωτες ταξεις του Δημοτικου στο τραπεζι της κουζινας ,στη μεση εγω ,στις ακρες τα ζουδια γιατι ηθελα αν καποιο εχει απορια ή πεταξει καμια εξυπναδα να την εξηγω ταυτοχρονα ...αλλα αυτο ειχε και το πρόβλημά του στις αρχές γιατί αν έκανε κάποιο λαθος ο ένας και του το εξηγούσα ,την επόμενη μέρα ερχοταν με το λάθος ο άλλος, που στο σπιτι ήξερε το σωστο (πχ στην ορθογραφια) γιατι του αποτυπωνόταν το λάθος του άλλου στο σπιτι...ή αν κάποιος απο τους δυο ηταν πιο φωστηρας και τελειωνε πιο γρηγορα ,έκλαιγε ο άλλος γιατι δεν ηταν τοσο καλός σαν τον αδερφό του....αφου ξεπερασαμε όλα αυτα με δάκρυα και πόνο και πονοκεφαλο δικο μου ,πάμε στη συνεχεια :
    μέχρι τα Χριστουγεννα καθομουν μαζί τους ,γραφαμε τις λεξουλες σε προχειρο πρωτα ,για να βελτιωσουμε τα γράμματά μας και μετα σε καθαρό και γενικά διαβαζαμε μαζί(ανάγνωση ορθογραφία)...μετά αφου αφομοίωσαν τι πρεπει να κανουν τα άφηνα μόνα τους (να γραψουν ,να μαθουν την ανάγνωση ,την ορθογραφία και πήγαινα να τα ελέγξω...εδώ έρχεται άλλο πρόβλημα : τα άφηνα και έπιαναν την κουβεντα μεταξύ τους ,οπότε ξανά εγω στην καρεκλα στη μέση σαν δήμιος!Γενικα στην πρωτη ήμουν συνεχεια κοντα τους στο διαβασμα...απο την τριτη δημοτικου τα χωρισα στα δωμάτιά τους,όπου κι εκει έχουμε το πήγαινε έλα του ενός στον άλλον να ρωτανε: τι έκανες εσυ εδω ;διαβασες αυτο; όχι αυτο δεν το εχουμε (καβγας τρικουβερτος και τηλεφωνα σε άλλα παιδια να δουμε αν το εχουμε τελικα),να παιρνει ο ένας το τετραδιο του άλλου που ειχε τελειωσει τις ασκησεις να τις αντιγραψει γιατι βαριεται...και τελειωμό δεν έχουν τα δίδυμα ,πάρτο απόφαση χαχαχαχα
    για την τσαντα δεν εχω γνωμη...εμεις πηραμε χωρις ροδακια ,αλλα βαζαμε μόνο ότι ηταν στο προγραμμα της ημερας καθε βραδυ(τα βαζαμε μαζί τα βιβλία και όχι παιχνιδια απο το σπιτι μεσα στην τσαντα) ,γιατι βλέπω παιδια να κουβαλάνε όλης της εβδομάδας...τα δικά μου τωρα ,στο διάλειμμα ,τις περισσοτερες φορες ξεχνουσαν να φανε κι εκει επειδη τα μαλωνα ,ανακάλυψα πως το πετουσαν στο σχολειο...κι εδω τα φοβέρισα( μα τι να κανω η δόλια) πως εχω βαλει καποιον να τα παρακολουθει και πως αν το πεταξουν θα το μαθω και αλίμονό τους χαχαχα αν δεν το ετρωγαν μπορουσαν να το φερουν πίσω ...και το έφερναν τα σκασμενα .Αν ειναι το ιδιο και τα δικά σου ,μην τους βαζεις πραγματα που μπορει να χαλάσουν: τους εδινα κουλουρακια ή κέικ ή κουλουρα απο φουρνο ...το χειμωνα τα τοστακια δεν χαλανε ,αν μου τα εφερναν πισω τα ετρωγαν το απογευμα στο σπιτι! Αμ πως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτο που ειναι το πιο σημαντικο ,ειναι να τα ενθαρρυνεις ακομα και στα λάθη τους ,όχι μαλώματα και φωνες ,όσο αντεχεις...εγω όταν έκαναν λάθη γελουσα,τους έλεγα πως δεν πειραζει θα το μαθουμε σιγα σιγα ,ουτε οταν φερνουν λαθη απο το σχολειο...φερτους παραδειγματα απο τη δικη σου σχολικη ζωη :πχ κι εγω έκανα λάθη ,αλλά προσπαθησα μετα και δεν ξαναεκανα το ιδιο λάθος κ.τ.λ.....ένα άλλο σημαντικο στοιχειο ειναι πως πρεπει να διαβαζουν μεσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό όριο.Οχι να ξεκιναμε μεσημερι και να τελειωνουμε βραδυ...αυτο θα τα βοηθησει πολυ στο μέλλον ,όταν θα έχουν περισσοτερες απαιτησεις οι επόμενες ταξεις...και όχι πολλα πραγματα πάνω στα γραφεια τους που τα αποπροσανατολίζει.Καθαρο και τιποτα περιττο,αλλα συμμαζεμένος χώρος.
    Τα μαθαινουμε να μην κοροϊδεύουν το ένα το άλλο με τα μαθηματα ,ουτε να εχουν έπαρση αν ξεπερνουν κάπου τον αδερφό τους /της ,αλλά να αλληλοβοηθιούνται...τα δικα μου απο την Τεταρτη Δημοτικού ,εξεταζουν ο ένας τον άλλον και βοηθουν τον άλλο αν εχει απορια σε κατι που γνωριζει ο άλλος...
    Αυτά Κλειώ μου ,ειμαι και σε διακοπούλες ( ετσι βαφτισα τον ερχομό μου στο μέρος που ειναι φοιτητης ο μεγαλος και με εφερε για υπηρετρια ,να του καθαρισω το καινουριο σπιτι κλαψ)και τελικα έγραψα πολλα!
    Πολλά φιλια και εδω θα ειμαι το χειμωνα να γελάω ,ε συγνωμη να σε νιωθω -συμπονώ -καμαρώνω με τα επιτεύγματά σας!
    (καλέ δεν χωραγε το σχόλιό μου και το χωρισα στα δυο χαχαχα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νασιούλα μου πόσο σε ευχαριστώ!!! Πόσες πολλές πολύτιμες!!! Νομίζω πώς θα τυπώσω το σχόλιο σου και θα το έχω σαν ευαγγέλιο!!! Καλά βρε κορίτσι μου, τα σβήνουν τα βιντεάκια; Αχ και να τα είχα! Αχ! Όσα μου είπες με βοήθησαν πολύ, μήπως να το σκεφτείς να μας γράψεις μια ανάρτηση; Κοντός ψαλμός αλληλούια... θα σας ενημερώνω εννοείται για τα κατορθώματά μας! Να περάσεις τέλεια στο καθάρισμα, εεε στις διακοπές ήθελα να πω! Και εννοείται πώς θα σε ενοχλήσω με νέες απορίες! Πολλά φιλιά στους κούκλους σου!

      Διαγραφή
  3. Συμπάσχω και κατανοώ Κλειώ μου.. Κι εγω έτσιι νιώθω στα περισσότερα.. Ξερω οτι φετος θα ειναι με παλιους συμμαθητες και καταλήξαμε και σε τσαντα οποτε εχω 2 λόγους λιγοτερο να ανησυχω.. Για να δουμε τι θα δουμε.. πολλα φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπίδα μου, κάτι μου λέει πως θα περάσουμε όλη τη χρονιά ανταλλάζοντας απόψεις! Καλή μας αρχή κοριτσάκι μου! Φιλάκια

      Διαγραφή
  4. Μπράβο βρε Κλειώ μου. Τόσες μανούλες εκεί έξω τις ίδιες ερωτήσεις έχουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτή την ανάρτηση σε 1 χρόνο το λιγότερο θα τη διαβάζεις και θα γελάς! Αλλά παρόλ’ αυτά θα σου απαντήσω για να σε ανακουφίσω.
    1)Τσαντάκια με ροδάκια δαγκωτό, εκτός κι αν πληροφορηθείς πως η τάξη τους θα είναι σε όροφο!
    2)Στον Αγιασμό θα πάνε με τσάντες γιατί τους δίνουν απευθείας όλα τα βιβλία.
    3)Για τους συμμαθητές κι εγώ αγχωνόμουν αλλά δεν είναι στο χέρι σου. Νομίζω όμως ότι εκείνα μπορούν πιο εύκολα από εμάς να κάνουν φίλους. Τις περισσότερες φορές τα θρανία είναι σε 6άδες οπότε μην στεναχωριέσαι για παρέες! Και για το αν θα τα χωρίσουν ή όχι νομίζω πως γι αυτό εσύ αποφασίζεις.
    4)Δασκάλα ή δάσκαλος δεν έχει σημασία. Εμείς αλλάξαμε 3 δασκάλες στην Α’ και κερδίσαμε το «λαχείο» με την τελευταία! Άστα! Ευτυχώς τα πράγματα διορθώθηκαν στην Β’. Να προσεύχεσαι απλά!
    5)Αν η δασκάλα μπορεί να επιβληθεί και έχει εμπειρία θα τον στρώσει… μην στεναχωριέσαι! Τα παιδιά προσαρμόζονται! (εντάξει υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις αλλά δεν νομίζω πως τα δικά σου είναι σε αυτή την περίπτωση)
    6)Τουαλέτα ούτε τα δικά μου πηγαίνουν στο σχολείο!
    7)Πρωινό συνήθως θα τρώνε στο πρώτο μεγάλο διάλλειμα. Απλά δώσ’ τους λίγο γάλα με δημητριακά ή κάτι άλλο που τρώνε πριν φύγουν από το σπίτι για να κρατηθούν. Έστω κι ένα-δύο κριτσίνια.
    8)Εδώ είναι τα δύσκολα. Τα δικά μου είχαν μιας εβδομάδας προσαρμογή χωρίς βιβλία στην Α’ δημοτικού (δεν το κάνουν όμως όλοι οι δάσκαλοι). Με το που ξεκινήσουν οι αντιγραφές και οι αναγνώσεις θα τους βάλεις σε πρόγραμμα. Προτείνω να μην ανοίγει η τηλεόραση. Θα βλέπεις τι έχουν να διαβάσουν από τα καθήκοντα, θα τους δίνεις λίγο χρόνο να φάνε και να παίξουν και μετά διάβασμα. Τώρα με τα δίδυμα δεν ξέρω πως θα το χειριστείς. Εσύ ξέρεις καλύτερα.
    9)Όπως το λες! Πρέπει να βοηθάς τόσο όσο…! Ξεκινάς στην πρώτη από κοντά και σιγά σιγά απομακρύνεσαι βοηθώντας μόνο στα δύσκολα.
    10)Το τεράστιο σχολείο δεν χρειάζεται να σε αγχώνει. Δεν είναι τα μόνα παιδιά στον κόσμο! Συνήθως έχουν ειδικό χώρο για τα πρωτάκια στην αυλή. Αλλά πίστεψέ με πολλές φορές μπορεί να χτυπήσουν ακόμη κι έτσι.
    Καλή σχολική χρονιά σε όλα τα παιδιά! Καλό κουράγιο και σε όλους τους γονείς!
    Kathy

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση! Πιστεύω πώς θα βοηθήσει πολλούς πολλούς γονείς! Μακάρι καλέ να την διαβάζω του χρόνου και να γελάω... μη κλαίω φοβάμαι! Άντε να δούμε τι θα γίνει με την περίπτωση μας! Πάντως το σίγουρο είναι πώς τίποτα δεν θα είναι ίδιο πια... "Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα" που λέει και ο αγαπημένος Σάκης! Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
  6. Φυσικα και δεν γελάει κανείς διότι αν το κάνει δεν θυμάται τα δικά του:)
    Όλες οι αγωνίες σου είναι εύλογες. Διάβασα βιαστικά και των κοριτσιών τις απαντήσεις και ειδού κ καποιες δικές μου:
    Τσάντα εγώ ψηφίζω πλάτης διότι αυτες με ροδάκια δεν πλένονται στο πλυντήριο και δεν μπορεις να τις βάλεις στην πλάτη εύκολα αν πρέπει να ανεβαίνουν σκάλες.
    Αν θα είναι μαζί ή χώρια εφόσον το σχολείο έχει δύο τμήματα Α' Δημ εσύ το αποφασίζεις όπως ειπε κ το Κατερινάκι. Ξέρω πως τα δίδυμα προτείνουν να τα χωρίζεις τάξη για να αναπτύσσονται αυτόνομα κλπ. Αυτο βέβαια σημαίνει διαφορετικα διαβάσματα, ασκήσεις κλπ. Συζήτησέ το με το σχολείο. Πάρε ένα τηλ την άλλη βδομάδα που ανοίγουν να μιλήσεις.
    Όσο για τις τουαλέτες, προσοχή μην τους μεταδώσεις τη σιχασιά σου. Οι τούρκικες είναι αηδία πράγματι αλλα πιο "υγιεινές" σε σχέση με τις κανονικές! Η κόρη μου πάει κανονικά και για τις δυο ανάγκες, ο γιος μόνο για τη μικρή:)
    Μπορείς να τους πας μια μέρα την άλλη βδομάδα που ανοιγουν τα σχολεία να τους ξεναγήσεις. Πάρε ένα τηλ στο σχολείο να ρωτήσεις αν μπορείς να πας.
    Το θέμα Δάσκαλος/α είναι ΛΑΧΕΙΟ! ο γιος μου 4 χρόνια τώρα στο δημοτικό μία χρονιά είχε έναν ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ δάσκαλο που έβαζε κάτω 10 δασκάλες. Εκεί κάνε το σταυρό σου λοιπόν:)
    Όσον αφορά στο πρωινό, όπως είπε και το κατερινάκι, πρέπει να τρώνε κάτι σπίτι να τους κρατάει και να δουλεύει εγκέφαλος σωστά διότι το πρώτο μεγάλο διάλλειμα είναι 20λεπτο 9:40-10:00 οπότε μέχρι εκείνη την ώρα θα λυσσάξουν. Τα επόμενα διαλλείματα είναι περίου 10λεπτα γύρω στις 11:30 και στις 12:30.
    Για το διάβασμα στα έγραψε η φίλη Νάσια μια χαρά νομίζω (δεν προλαβαίνω να τα διαβάσω).
    Πάντως θα δεις πως μέρα με τη μέρα θα προσαρμοστούν σε όλα μια χαρά. Εσύ προσπάθησε να μην τους μεταδώσεις το άγχος σου και εκείνα θα βρουν τον τροπο και στο σχολείο να προσαρμοστούν και φίλους να κάνουν και όλα.
    Καλή αρχή στα παιδάκια σου Κλειώ μου!!!! Με το καλό!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ωχ και μόλις τώρα ανέβασα σχετικό ερώτημα στο φβ! αγχωμένη μάνα δηλώνω! δεν ξέρω τι και πως αλλά τελικά νομίζω ότι εγώ έχω περισσότερο άγχος απο τα μικρά! για να δουμε τι θα δούμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. γιατι αγχωνεσαι? εσυ δεν τα καταφερες μια χαρα στο σχολειο? εγω? ολοι μας βρισκουμε το δρομο μας και θα δεις οτι και τα παιδια από μόνα τους θα σε βοηθήσουν να βάλεις ένα πρόγραμμα μαζί τους! μην αγχωνεσαι και όλα θα είναι σούπερ! Οι καλύτερες αναμνήσεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. αχ ποσο σε νιωθω...και εμεις πρωτη φετος...εχω ακριβως τις ιδιες αποριες με εσενα και χαιρομαι πολυ που οι γλυκητατες μανουλες απαντησαν στις αποριες μας!!!καλη δυναμη και καλο κουραγιο σε ολες μας!!!ευχομαι ενα χαρουμενο και δημιουργικο σχολικο ετος!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μόνο εγώ είμαι άνετη με δίδυμα πρωτάκια? όσα ωχ και να μου πούνε, δεν καταλαβαίνω τίποτα. Ζούμε στιγμές μοναδικές και δεν ξανάρχονται οπότε αποφάσισα να τις απολαύσω. Δεν τα άφησα ολοήμερο, τα πήγα μελέτη στον παλιό παιδικό τους σταθμό, που έχει αυτό το service. Ελπίζω να πάει καλά. ΖΗΤΗΣΑ να τα χωρίσουν. Πιστεύω ότι θα είναι για καλό τους να έχει ο καθένας τον κύκλο του, προς ώρας ο ένας επεσκίαζε τον άλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Instagram