Και ο νονός έχει ψυχή!

by - Παρασκευή, Απριλίου 22, 2016


Αυτές τις μέρες διαβάζω συνεχώς κείμενα που έχουν να κάνουν με τις υποχρεώσεις του νονού για το Πάσχα. Δώρα από εδώ, λαμπάδες από εκεί, διαφημίσεις πιεστικές παραπέρα, εεε άνθρωπος είναι και ο νονός, έρχεται η στιγμή που γονατίζει από αυτές τις ρημαδο-υποχρεώσεις! Οπότε αποφάσισα να γράψω ένα άρθρο για την υπεράσπιση του δύσμοιρου νονού και να βάλω μία διαφορετική διάσταση στο θέμα υποχρεώσεων του, γιατί και ο νονός έχει ψυχή βρε παιδιά, άσχετα που οι περισσότεροι δεν το θυμόμαστε!

Για μένα η σχέση του νονού με το παιδί είναι μία σχέση πολύ σημαντική και ιερή! Για σκεφτείτε το. Ζητάμε από κάποιον, τις περισσότερες φορές εκτός οικογένειας, όχι μόνο να αποκτήσει οικογενειακές σχέσεις με εμάς, αλλά και να γίνει πνευματικός πατέρας του παιδιού μας! Κάποιος φίλος, μας κάνει την τιμή να μας βαφτίσει το παιδί και αναλαμβάνει μία δια βίου υποχρέωση απέναντί του. Και οι υποχρεώσεις του δεν είναι μόνο υλικές, αλλά θα πρέπει να είναι και πνευματικές!Υπάρχει κάτι ποιο σημαντικό από αυτό;

Αφού λοιπόν εμείς ως γονείς αποφασίσαμε ποιον θα βάλουμε σε αυτή τη θέση, θεωρώ πως είναι περισσότερο δική μας υποχρέωση να κρατήσουμε την σχέση νονού - παιδιού ζωντανή! Είναι στο χέρι μας να βοηθήσουμε τα παιδιά να αποκτήσουν ακόμα καλύτερες σχέσεις με τον νονό τους. Να κάνουμε τον νονό να αισθανθεί αγάπη, ζεστασιά και να δεθεί όσο είναι δυνατόν με την οικογένεια μας! Και το πιο σημαντικό... να εισπράξει την ευγνωμοσύνη μας!!!

nonos
Ποτέ μα ποτέ δεν ξεχνάμε τις δικές μας υποχρεώσεις απέναντί τους!
Πώς τα καταφέρνουμε όλα αυτά; Παρακάτω σας έχω μερικά tips.

·   Ενισχύουμε με όποιο τρόπο μπορούμε την επαφή των παιδιών με τους νονούς. Καλέσματα, τηλέφωνο, επισκέψεις κλπ. Για παράδειγμα τους καλούμε συχνά στο σπίτι, χωρίς να μας ενδιαφέρει αν θα μας ανταποδίδουν το κάλεσμα! (Έχω πάντα στο μυαλό μου ότι εγώ τους είμαι υποχρεωμένη, και ότι εγώ ως μαμά πρέπει να κάνω πάντα το πρώτο βήμα!)

·      Θεσπίζουμε οικογενειακές παραδόσεις που να τους περιλαμβάνουν! Εμείς έχουμε δεδομένο ότι κάθε χρόνο, δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων έρχονται οι νονοί σπίτι μας και τρώμε όλοι μαζί! Και δεν είναι το φαγητό, είναι η ετοιμασία, η γλυκιά προσμονή των παιδιών, οι πολλές μαζεμένες ώρες που θα περάσουν μαζί και θα αλληλοευχαριστηθούν! Το κάλεσμα ξεκινάει στις 12 το μεσημέρι και μπορεί να πάει και μέχρι τις 12 το βράδυ! Το Πάσχα από την άλλη, κανονίζουμε πάντα μέσα στη Μεγάλη εβδομάδα να μαζευτούμε! Και είναι τόσο βέβαιο ότι θα το κάνουμε, που εκτός από τα παιδιά και οι ίδιοι οι νονοί το περιμένουν πώς και πώς!

·    Δεν τους αποκλείουμε από τις σημαντικές στιγμές του παιδιού μας! Για παράδειγμα δεν γίνεται να κάνουμε πάρτυ και να μην τους καλέσουμε! Και όχι καμία δικαιολογία δεν πιάνει! Ακόμα και αν είναι 40 παιδάκια, οφείλουμε να τους καλέσουμε κάποια άλλη στιγμή για να έχουν την ευκαιρία να ευχηθούν στο παιδί από κοντά!

·    Ας μην έχουμε υπερβολικές απαιτήσεις από το νονούς στο θέμα δώρο. Δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει τι δώρο θα φέρουν στο παιδί αλλά κυρίως πως θα είναι η συμπεριφορά τους απέναντι στο παιδί. Για αυτό το θέμα διαβάστε το εξαιρετικό άρθρο Αγαπημένη μου νονά από το Παιχνιδάκι. Και προπαντός, έχουμε πάντα στο νου μας, ότι ζούμε σε δύσκολες οικονομικά μέρες!

νονος
Ετοιμάζουμε τσουρέκια και άλλα καλούδια για να δώσουμε στους νονούς μας!

·     Δεν περιμένουμε μόνο από τους νονούς δώρο, ετοιμάζουμε και εμείς κάτι για αυτούς μαζί με τα παιδιά μας. Με τον τρόπο αυτό δείχνουμε το σεβασμό μας, την ευγνωμοσύνη μας και ότι τους υπολογίζουμε! Αν οι νονοί έχουν μικρά παιδάκια, δεν παραλείπουμε να προσφέρουμε κάτι και σε αυτά! Εξάλλου είναι και εκείνα μικροί νονοί! Μου έχει τύχει να μιλήσω με φίλους και να πω ότι ψάχνω να πάρω δώρο για τους νονούς και να με κοιτάνε σαν να είμαι εξωγήινος! Στη συζήτηση πάνω κατάλαβα ότι δεν είχαν προσφέρει στους νονούς των παιδιών τους, ποτέ τίποτα!

·   Τα παιδιά πραγματικά τρελαίνονται να ετοιμάζουν δωράκια, ζωγραφιές, μπισκότα για τους νονούς τους! Εξαιρετικές ιδέες για να φτιάξετε δώρα στους νονούς μπορείτε να βρείτε στο Παιχνιδάκι και στο Ανθομέλι.

Φτιάχνουμε κάρτες, ζωγραφιές κλπ για τους νονούς!
·     Σταματάμε τη γκρίνια και αναλογιζόμαστε αν εμείς είμαστε καλύτεροι νονοί! Αν το σκεφτούμε ψύχραιμα και νηφάλια είμαι σίγουρη ότι θα καταλήξουμε στο ίδιο συμπέρασμα! Δεν είμαστε όσο και αν θα θέλαμε!!!

Ας σταματήσουν λίγο οι απαιτήσεις μας να είναι υπερβολικές από τους νονούς! Θέλουμε να φέρουν τη λαμπάδα, να φέρουν το δώρο παιχνίδι, να φέρουν τα παπούτσια, το σοκολατένιο αυγό, να είναι όλα του γούστου μας,  και ακόμα και αν κάνει όλες τις υποχρεώσεις τους σωστά... εμείς πάλι θα βρούμε κάτι να τους προσάψουμε! 

Ας αλλάξουμε λοιπόν τακτική! Ας δείξουμε στα παιδιά μας πως οι ανθρώπινες σχέσεις για να λειτουργήσουν πρέπει να είναι αμφίδρομες! Ας δώσουμε στους νονούς τη θέση που τους αξίζει και ας σταματήσουμε να τους συμπεριφερόμαστε σαν να είναι οι πασχαλινοί Άγιοι Βασίληδες! Ο ρόλος τους στη ζωή των παιδιών μας πρέπει να είναι διαφορετικός και όχι να εξαντλείτε στις 2 φορές το χρόνο. Είναι στο χέρι μας ως γονείς να το αλλάξουμε αυτό! 

Love
Clelia!


You May Also Like

33 σχόλια

  1. συμφωνώ μαζί σου 100% και ο νονός έχει ψυχή!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιούλη μου όπως ήδη έχω πει, έμπνευση για το άρθρο ήταν το αξεπέραστο Αγαπημένη μου Νονά!!!

      Διαγραφή
  2. Είναι πολύ δύσκολες οι ισορροπίες! Σε αυτή τη σχέση όλοι πρέπει να προσπαθήσουν. Και οι γονείς και οι νονοί και τα ίδια τα παιδιά (ειδικά καθώς μεγαλώνουν). Ευχαριστούμε πολύ για την αναφορά, Κλειώ μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι ακριβώς, είναι μία σχέση αμφίδρομη! Ο καθένας μας κάνει ότι καλύτερο μπορεί! απλά πιστεύω πως εμείς οι γονείς παίζουμε μεγάλο ρόλο από την μεριά μας!!!

      Διαγραφή
  3. Ακριβώς έτσι νιώθω και πάντα με την επίσκεψη τους στο σπίτι μας έχω έτοιμο και το δικό τους δώρο. Δεν παίρνουμε μόνο, δίνουμε κιόλας :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς αυτό είναι το σκεπτικό μου Γεωργία μου! Μαθαίνουμε στα παιδιά μας να δίνουν και όχι μόνο να απαιτούν!

      Διαγραφή
  4. Έχουμε βαφτίσει ένα αγοράκι και όσο ζούσε ο μπαμπάς του μπορεί να μην μας έκανε δώρα αλλά όποτε βρισκόμασταν γινόταν χαλί. Νομίζω όμως ότι αυτό είχε να κάνει επειδή η σχέση του άντρα μου με το πατέρα του πιτσιρικά ήταν κολλητάρια και σαν συγγενείς με τα πεθερικά μου.
    Πάντως έχεις δίκιο πως οι γονείς πρέπει να βοηθάνε και αυτοί για να αναπτυχθεί μία σωστή σχέση!! Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελεάννα μου πολύ σωστά επισημαίνεις! Ας μη μείνουμε μόνο στα δώρα! Το να δίνεις στον άλλον, να προσφέρεις, δεν έχει να κάνει μόνο με τα υλικά αγαθά, αλλά με την προσφορά καθαυτή! Μπορεί ο άλλος να εισπράξει την αγάπη, την εκτίμηση και το σεβασμό χωρίς να έχει πάρει ούτε ένα δώρο!

      Διαγραφή
  5. Όπως ακριβώς τα λες Κλειώ. Αυτή η σχέση παραπάνω από άλλες ίσως πρέπει να είμαι αμφίδρομη. Τροφή για σκέψη η ανάρτηση σου...και για συνειδητοποίηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Χριστίνα μου! Μακάρι όλοι μας να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση!

      Διαγραφή
  6. Θα συμφωνησ στο 100% και πιστεύω πως μια σχέση σαν αυτή θέλει ενδιαφέρον πραγματικό και θέληση. Τα tips που ανέφερες νομίζω είναι το κλειδί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Μαράκι δίκιο έχεις! Πραγματικό ενδιαφέρον και θέληση! Πολύ όμορφα τοποθετήθηκες!

      Διαγραφή
  7. Συμφωνώ πολύ μαζί σου! Η κουμπαριά έχει μεγάλη βαρύτητα και χρειάζεται να της δίνουμε τη σημασία που της αξίζει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δεν έχω να προσθέσω τίποτα, πάντα θεωρούσα τη σχεση αυτη ιερή!
    Πάντα υπάρχει σε γιορτές και άλλες ευκαιρίες ένα μικρό δωρο για τους νονούς μας, μια κάρτα ή κατασκευή από ταβαφτιστήρια τους. Τα αντίστοιχα από τη μικρούλα που έχω βαφτίσει τα κρατάω σαν θησαυρό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπράβο Νίκη μου!!! Και είναι ένας θησαυρός γιατί η μικρούλα τα ετοιμάζει με τόση αγάπη!!! Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  9. Κανονικά δε θα έπρεπε να υπάρχουν απαιτήσεις προς το δώρο. Ότι μπορεί ο νονός θα το προσφέρει. Θεωρώ πολύ σημαντικότερη τη παρουσία του νονού στη ζωή του παιδιού παρά τα δώρα.
    Θα συμφωνήσω πως τα παιδιά τρελαίνονται να ετοιμάζουν δωράκια με τα χεράκια τους για αγαπημένα πρόσωπα!!!!
    Όσο για την επαφή που πρέπει να επιδιώκουν οι νονοί, συμφωνώ! αρκεί όμως να είναι πρόθυμοι και οι νονοί να θέλουν αυτή την επαφή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγάλο θέμα άνοιξες τώρα Ελένη! Γιατί το έχω δει η γονείς να κάνουν ότι μπορούν για να κρατήσουν με νύχια και με δόντια αυτή τη σχέση και οι νονοί να είναι παντελώς αδιάφοροι! Και είναι τόσο κρίμα για το παιδί! Αλλά από την άλλοι λέω πως εμείς οι γονείς ας κάνουμε τουλάχιστον ότι καλύτερο μπορούμε!!!

      Διαγραφή
  10. Συμφωνώ απόλυτα με αυτά που γράφεις.. αλλά υπάρχουν και νονοί που δεν θέλουν να έχουν ιδιαίτερη σχέση με το βαφτιστήρι ή την οικογένεια... παρ όλες τις προσπάθειες για πιο δεμένη σχέση.. Δεν ξεχνάνε τα παιδιά αλλά τι να το κάνεις όταν σε θυμάται μόνο Χριστούγεννα και Πάσχα? Δεν είναι αυτή η ουσία του να είσαι νονός...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις απόλυτο δίκιο και είναι τόσο λυπηρό όταν συμβαίνει αυτό!!! Η ουσία του να είσαι νονός είναι πραγματικά βαθύτερη!!!

      Διαγραφή
  11. Συμφωνώ απόλυτα!!Δυστυχώς οι περισσότεροι βλέπουν το νονό μόνο σαν προμηθευτή δώρων,έχουμε χάσει την ουσία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δίκιο έχεις Δέσποινα! Ίσως για αυτό να απομακρύνονται και οι νονοί! Έχουμε χάσει την ουσία!!! Δυστυχώς!

      Διαγραφή
  12. Η επαφή με το παιδί είναι το πιο σημαντικό. Εγώ μένω στη Βόρεια Ελλάδα, η βαφτιστήρα μου Κρήτη. Ήδη πριν τη βάφτιση ακόμα έως και τώρα πηγαίνω 3-4 φορές το χρόνο και της αφιερώνω το 90% του χρόνου μου. Δυστυχώς αυτό το Πάσχα δε μπορώ να πάω γιατί σε ένα μήνα μετακομίζω, αλλά επειδή θα πάω πολύ πιο κοντά από το καλοκαίρι θα τη βλέπω πολύ συχνότερα. Δεν είμαι μητέρα, οπότε το όλο θέμα το βλέπω μόνο ως νονά, αλλά συμφωνώ μαζί σου σε όλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ Δέσποινα! Πόσο όμορφη σχέση έχεις φτιάξει με την μικρή σου Βαφτιστήρα!Μπράβο σου! Με το καλό να βρεθείς μαζί της!

      Διαγραφή
  13. Πόσο δίκιο έχεις Κλειώ!!!!Πόσο.
    Μιλάω και ως μαμά και ως νονά 3 βαπτιστηριών:)
    Η σχέση είναι αμφίδρομη και πρέπει και οι δυο πλευρές να κάνουν "προσπάθειες" για να έχει μια όμορφη σχέση ο νονός με το παιδί. Δεν μένουμε στις υλικές υποχρεώσεις αλλά στις ουσιαστικές. Άλλωστε είμαστε ως νονοί οι πνευματικοί γονείς αλλά και ως γονείς οι νονοί των παιδιών μας είναι οι δεύτεροι γονείς του. Μια σχέση ιερή.
    Δυστυχώς δεν το βλέπουν όλοι έτσι και έχουν καταντήσει οι σχέσεις αυτές να είναι καθαρά διεκπαιρεωτικές! Τουλάχιστον ας προσπαθουμε εμείς να κρατάμε τις παραδόσεις:)
    Και του χρόνου Κλειώ μου. Καλή Ανάσταση να έχετε με την όμορφη οικογένειά σου:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Με έχεις καλύψει πλήρως. Δεν έχω να προσθέσω κάτι :)
    Μιλάω και ως μαμά και ως νονά αυτή τη στιγμή!
    Καλή Ανάσταση, Κλειώ μου! Να τα περάσετε όμορφα αυτές τις μέρες του Πάσχα! Σε φιλώ <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Έχω κι εγώ 6 βαφτιστήρια αλλά δυστυχώς μόνο με τα 2 είχαμε σχέση καρδιάς... αλλά και από την πλευρά των δικών μου παιδιών μόνο οι νονοί της μικρής μου είναι ζεστοί και κοντά της μέχρι τώρα. Πρέπει λοιπόν αυτό να είναι αμφίδρομο, να κάνεις ότι μπορείς για να διατηρήσεις ζεστή επαφή με τους νονούς των παιδιών σου αλλά κι εκείνοι να είναι προθυμοι να το εισπράξουν και να το ανταποδώσουν. Όπως όλες οι σχέσεις δηλαδή. Καλή Μ Εβδομάδα Κλειώ μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ετσι ειναι...εχω 5 βαπτιστηρια..οπως πολυ σωστα ανεφερες οσο ειναι μικρα τα παιδια οι γονεις πρεπει να φροντιζουν ωστε το παιδι να εκτιμα τον νονο...και ο νονος πρεπει να ασχολειται ουσιατικα μαζι του κα ιοχι μονο υλικα..ακομη και μια χειροτεχνια η βολτα να κανει το παιδι μαζι του θα γεμισει την ψυχουλα του χαρα.. χρυσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Σύντομα με το καλό θα γίνω μάλλον νονά και με το νεαρό της ηλικίας μου και μη έχοντας δουλειά, αγχώνομαι κάποιες φορές γιατί σκέφτομαι πως δεν θα μπορώ να του παίρνω δώρα. Αλλά το σημαντικό βέβαια είναι η επικοινωνία και η αγάπη που θα έχεις με το παιδί. Απλά δεν το εκλαμβάνουν όλοι έτσι και νομίζουν πως είναι όντως ο Πασχαλινός Άγιος Βασίλης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Επέλεξα για κουμπάρο και νονό της κόρης μου έναν από τους κολλητούς του άντρα μου καθώς είναι πολύ κοντά μας και κάνουμε πολύ καλή παρέα. Δεν είναι ιδιαίτερα δοτικός με τη μικρή λόγω χαρακτήρα (δεν είναι δοτικός με κανέναν!!!) αλλά είναι συστηματικά παρών.
    Ο άντρας μου από την άλλη, έγινε κουμπάρος και μετέπειτα νονός σ έναν πολύ καλό του φίλο, του οποίου η σύζυγος είναι κακεντρεχής και η οποία εξ αρχής μας αντιμετώπισε σαν χορηγούς. Αν και ήταν φανερό ότι δεν θα συνεχιζόταν οι σχέσεις μας λόγω της απαίσιας συμπεριφοράς της συζύγου, ο άντρας μου δεν ήθελε να αθετήσει το λόγο του και προχώρησε στη βάπτιση. Μετά από κάποιες συναντήσεις του άντρα μου με το φίλο του και το βαφτιστήρι (3 μήνες στο σύνολο) οι σχέσεις διακόπηκαν τελείως. Ο κουμπάρος απλά σταμάτησε να σηκώνει το τηλ ενώ η κουμπάρα γυρίζει επιδεικτικά την πλάτη σε όποιον από εμάς συναντήσει τυχαία.
    Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Αφενός διότι από ένα "καπρίτσιο" το παιδί αυτό δεν θα έχει καμία σχέση με το νονό του, αφετέρου γιατί αποδεικνύεται περίτρανα ότι ακόμη και οι ισχυρές σχέσεις καταστρέφονται στο βωμό του συμφέροντος.
    Συγγνώμη αν σας κούρασα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Καλημέρα. Εγω ειμαι νονα και θεωρω ότι ειμαι πολυ καλή οχι μονο στις υποχρεώσεις (δώρα κλπ) αλλα στηριξη προς γονεις, ενασχοληση με παιδι (χωρις να το κακομαθεις αλλα με το να το ακους και να το βοηθας οποτε μπορεις, να του μαθαινεις πραγματα και να το διασκεδαζεις). Δεν εχω παιδια εγώ οποτε έχω μεν την "οικονομικη ανεση" αλλα θεωρω σημασια εχουν τα αλλα, που δεν θελουν χρήματα αλλα διαθεση και θεληση και χρονο. Βεβαια ενω προσπαθω πολλες φορες πεφτω σε τοιχο, παραδειγμα ειχα κανονισει ολοκληρη ενασχοληση με κατασκευη που αρεσει στο παιδι, με αγαπημενο φαγητο, παιχνιδι που τρελαινεται κλπ (στο σπιτι μου) και ενω εχει κανονιστει 1 εβδομαδα και εχω ψωνισει, εχω κανονισει τα παντα, εχω αφησει και περιθωριο (πρωι ή απογευμα, οτι βολευει καλυτερα), και φυσικα θα εχω και το αδερφακι (που δεν το διαχωριζω ποτε απο το μεγαλο και ψωνιζω και στα 2) με ακυρωνουν για ψιλου πηδημα, κατι που εχει αρχισει να με κουραζει πλεον. Δεν ειμαι αορατη, και δεν υπαρχουν πολλοι ενηλικες που θα εμπαιναν σε τοσο κοπο για να παιξουν δημιουργικα και να διασκεδασουν με 2 μικρα παιδια. Και ακυρωνωμαι λες και δεν υπαρχω ή δεν εχει σημασια αυτο που κανω. Πολλες φορες ακουω δικαιολογια "το παιδι θελει τις φιλες του" αλλα τελικα καταλαβαινω οτι αυτο ειναι δικαιολογια της μανας που θελει τις αλλες μανες. Δεν καταλαβαινα καν στην αρχη (αφου ειμαστε φιλες και κολλητες) αλλα τωρα πιστευω οτι απλα ειναι το "κυκλωμα των μανων" [μου ζητησε η α μαμα το παιδι, και παρολο που εχει κανονισει με την νονα δεν πειραζει, λεω οτι το παιδι προτιμα να παει εκει για να ειμαι οκ με την α μαμα κι εγω]. Επαναλαμβανω τα παιδια με λατρευουν και περνανε πολυ ωραια με μενα. Εννοειται δεν τα ζηταω συνεχεια, μια στο τοσο μπορω κι εγω, ενα σινεμα πότε πότε, ενα παιχνίδι ή μια έκθεση μια στο τόσο. Αλλα πχ σπιτι μου να κατσουν μαζι μου να ασχοληθουμε δεν εχει γινει κι ας το θελουν αυτα (ενω μιλαμε για 10 χρονων παιδια) και χωρις φοβο πχ αγνωστου αντρα που ισως (ακραιο σεναριο αλλα το αναφερω κι αυτο, δεν εχω καμμια καινουργια σχεση ή οτιδηποτε που ειναι αποτρεπτικος παραγοντας και γνωριζομαστε 30 χρονια απο δημοτικο). Στεναχωρηθικα τοσο αυτες τις μερες που απορω τι αλλο μπορω να κανω πια και γιατι να εχω αυτον τον αποκλεισμό (εστω και αυτες τις 2-3 φορες). Περασα μια μεγαλη απωλεια αυτον τον καιρο με γονεα και έστω και αυτο εμενα θα μου εκανε καλο και θα ήταν διασκεδαστικο για τα παιδια. Δυστυχως αν δεν εχεις παιδια εισαι παριας. Ειμαι γυναικα, για να μην παρεξηγηθω, οποτε ουτε θεμα προκυπτει αλλου τυπου. Δεν τα γραφω καλα τωρα, ειμαι σκασμενη απο την Παρασκευη που εγινε. Κανω πισω οπου γινεται, εγω παω εκει, καθομαστε σπιτι, καταλαβαινω απολυτα τα ζορια, αλλα κι εγω θελω απλα λιγο να μην ειμαι ενας αορατος ανθρωπος που δεν εχει συναισθηματα οποτε τον ακυρωνουμε χωρις λογο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Instagram